Ijito bat pasatu zen aroztegiaren aurretik eta galdera hau egin zion lanean zebilen gizonari:

Zurgina oso lanpetuta zegoen eta burua altxatu gabe erantzun zion: "zeuk erabaki". "Niri bost axola" erantzun balio ere antzera.

Ijitoak ezetzik entzun etzuenean, di-da hasi zen txakurra mozten. Guraizeei gora eta behera eragiten zien; Klis-klas, klis-klas, eta konturatu orduko itxura txukuna eman zion txakurrari. Lana nahiko aurreratuta zeukanean, galdera egin zion zurginari:

- "Jauna? Patilak aterako dizkiot?"

- "Egin nahi duzuna".

Eta berriro ere ijitoak: 

- "Buztanean ile matazatxo bat utziko diot?",

- "Utziozu..".

Lana bukatu zuenean ijitoa oso harro zegoen. Ez zen gutxiagorako! Hartza zirudien txakurrari sahietsak ikusten zitzaizkion orain. Hala eta guztiz ere dotore zegoen.

- "Jauna, zer iruditzen zaizu? Itxura aldaketa ederra, ezta?"

- "Bai, lan ona egin duzu. Ilea moztu beharra zeukan txakurrak, bai horixe!."

- "Eskerrik asko jauna... zuk bai badakizu ondo egindako lana estimatzen".

Ijitoak guraizeak garbitu eta gorde egin zituen eta, zurginak diruaz ezer esaten etzuenez, berak aipatu zion: 

- "Lan txukunak bere ordaina izan beharko luke, ezta?"

Zurginak zerrarekin jarraitzen zuen, baina horri erantzuteko, burua jaso egin zuen. 

-"Ordaina? Nola ordainduko dizut ba? Txakur hau ezta nirea eta..."

Ijitoa txistua irentsi ezinik geratu zen.