Arrantzale Kofradia Pasai San Pedroko Hirigune Historikoan kokatuta dago. Jarduera nagusia enkantean arraina saltzea du.
Berriki zaharberritua, salmenta gela bisita daiteke, etnografia balio handikoa. Bisita gidatu bitartez bisita daiteke.
Informazio zehatzagoa Turismo Bulegoan:EXVI. mendean, Mutrikuko arrantzaleek San Pedroko nabigatzaileen kofradia osatu zuten, beste gremio batzuetakoen aurrean beren interesak defendatzeko. Denborarekin elkarte honek betebehar asko hartu zituen bere gain, erreskate taldeak osatzea esaterako, edo itsasontziak konpontzeko laguntza ekonomikoak ematea, alargun eta umezurtzei laguntzea... Erakundean kargu desberdinak zeuden. Bata “maiordomoarena” zen, dirua administratzeaz, arrain salmentaz eta salmenta rezioak jartzeaz arduratzen zena , beste gauzen artean. “Seineru” izenez ezagunak, seinale bitartez itsasontziei sarrera onartu edo ukatzen zien. Mende guzti hauetan, kofradiak zenbait eraikuntza izan ditu: Lonja Zaharra (argazkian), Kofradia Zaharra eta gaur egungo kofradia, portuaren ekialdean.
Gaur egun, kofradiak eta Akuikultura eskolak azpiegiturak elkarbanatzen dituzte eraikuntza berean. Merkantzia deskargatzeko eta garbiketarako gune bat dago. Bi pisu ere badaude eta arrain salmenta lonja bat.
Arrantzale kofradia Lekeitioko Hirigune Historikoan kokatuta dago. 1966an pabiloi berria inauguratu zuten, eta han kokatu ziren enkarte aretoa, bulegoak eta irrati saila. Behekaldeko aretoetan, arrainaren garbiketa, banaketa eta pisatze lonjak daude. Jarduera nagusia enkante bidez arraina saltzea da.
Ezpeleta kalean, San Pedroko arrantzaleen aintzinako kofradia dago, estilo neoklasikoko eraikuntza ikusgarria, XIX. mende hasierakoa.
Elantxoben arrantzale eta nabigatzaileen Kofradiak udal bizitzan izan duen eragina ikusgarria izan da, arrantza sektorearen garrantziagatik eta arrantza lanbideak biltzen duen pertsona kopuru ugariagatik.
Sortu zenetik, seguraski arrantzaleak kaian jarri zirenetik 1770 arte, portuko eta Ibarrangeluko elizatearen errentak bateratuak izan ziren, baina urte hartan, bi aldeek “bakoitzak beretatik etekinak atera eta bere betebeharrak bete zitzan” hitzartu zuten.
Banaketa honen ondoren, Kofradiako egoera ekonomikoa ez zen oparoa, eta 1781ean, Ibarrangeluko udaletxera jo behar izan zuten kaiak eraikitzeko, eta honek zorpetze indartsua eragin zuen. 1832an dauden zorrengatik, eta honen errua administrazio txarra eraman zuten prestatu gabeko jendea izan zela kontuan izanik, diruzain postua sortu zuten. Urte horretan berean Ibarrangelutik bereiztu zen.
Kofradiaren defizit egoera 1869an portua handitzearekin areagotu zen eta Elantxobeko udaletxearekin hitzarmena lortu zuen, ezintasun ekonomikoa zela-eta.
Kofradiaren egoera ekonomikoak mende amaiera arte txarra izaten jarraitu zuen, udaletxeak 1899an esandakoak frogatzen duena: metereologia behatoki bati egindako eskarian, guztiz desagertzera doan arrantzale Kofradiaren beherakada ikusgarria ematen ari da.
Kofradiaren gizarte mailako garrantzia, betetzen zituen funtzio zalabaletan azpimarratzen da. Kofradiak, bere estatutuen bitartez, berezko jurisdikzioz jarduten zuten bere kostak bustitzen zituzten uretan, arrantzaleek arrantzatzeko eskubidea zuten mugen barruan, beste portu batzuetako itsasontziei debekua adieraziz, etab.
Patroi eta arrantzalearen artean lan harremanak ezartzen zituzten, eta arrantzale batek maisu bati urte osoan bere ontzian arrantzatzera joateko hitza eman bazion, ezin zuen beste batean atera, eta maisuak ere ezin zuen kaleratu, hitzarmenez edo soldata ordaintzearen bitartez ez bazen.
Kofradiak arrain salmenta egiten zen lonja zuen, herriaren erdian.
Arrantzale guztiek arrain freskoa lonjan saltzera eramateko betebeharra zuten. Honetaz lonjako maiordomoa arduratuko zen, urteko erremate publikoan erabakitzen zen postua. Salmenta honetatik, Kofradiaren funtsetara zihoazen eskubide batzuk kentzen ziren, eta hauek urtaroaren arabera eta Kofradiaren beharraren arabera aldatzen ziren
No disponemos de información.
Fundada en el año 1895 ante la necesidad de crear una asociación para la pesca, su patrón y santo “santo Tomas”
esta en la iglesia de Armintza y su fiesta es en octubre.
Existió una fábrica de escabeche que mas tarde se transforma en salazón,
desde siempre se a caracterizado esta Cofradía por la pesca artesanal es decir a anzuelo y con
nasas en para el marisco. Es famosa por su marisco sobre todo por sus langostas y nécoras, también percebes.
En la actualidad hay censados 10 embarcaciones, están con base en Armintza y Plentzia,
estas se dedican a la pesca con azuelo y al pescado de temporada.
No disponemos de información.
Udalarrantz - Red de municipios pesqueros del País Vasco